อนุวัตร อ่างแก้ว หรือ แจ็ค อายุ 22 ปี เรียนอยู่ชั้นปีที่ 3 คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เป็นเด็กกิจกรรมอยู่ชุมนุมวรรณศิลป์ อนุวัตรเสียชีวิตจากการถูกยิงขณะพยายามกระแทกดันประตูของคณะบัญชีฯ เพื่อให้เพื่อนๆ ได้เข้าไปหลบภัยจากกระสุนปืนที่เจ้าหน้าที่ยิงกระหน่ำมาจากฝั่งพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ ตามเอกสารชันสูตรพลิกศพ เขาเสียชีวิตจากบาดแผลกระสุนปืนบริเวณช่องท้อง
ผู้เล่า อธึกกิต แสวงสุข เพื่อนสนิท
อธึกกิตกับอนุวัตรเป็นเพื่อนสนิท เพราะมีพื้นเพมาจากคนต่างจังหวัดเช่นเดียวกัน อนุวัตรเป็นคนนครนกยก ส่วนอธึกกิตเป็นคนโคราช ทั้งคู่ได้เข้าเรียนชั้น มศ. 4 ที่โรงเรียนเตรียมอุดม เข้าเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และยังร่วมกันทำกิจกรรมที่ชมนุมวรรณศิลป์ด้วยกัน เมื่อขึ้นปี 3 อนุวัตรได้เป็นรองประธานฝ่ายวิชาการของชุมนุม กิจกรรมส่วนใหญ่เป็นการจัดนิทรรศการ พิมพ์หนังสือ ขายหนังสือ
เมื่อเข้ามาเรียนที่กรุงเทพฯ อนุวัตรต้องอาศัยอยู่กับญาติห่าง ๆ ที่เป็นพระบวชอยู่ที่วัดเทพศิรินทร์ เพื่อบรรเทาภาระของพ่อแม่ซึ่งต้องส่งเสียลูกทั้งสี่คนเรียนหนังสือ
อธึกกิตเล่าว่า “แจ๊คเป็นคนนิสัยดี ในแง่ที่ดูแลคนอื่นได้ดี น้องๆ จะรัก เขาเป็นคนที่คอยเทคแคร์น้อง เขาเป็นคนตัวใหญ่ เป็นคนแข็งแรง และเป็นคนอารมณ์ดี เพื่อนล้อได้ เป็นคนที่ช่วยเพื่อนเสมอ เป็นคนมีน้ำใจ เขาเป็นคนลักษณะนั้นมาตลอดตั้งแต่สมัยเรียนหนังสือ ตั้งแต่เรายังไม่ได้เข้าขบวนการนักศึกษา”
“ตอนเรียนมัธยม เนื่องจากเป็นคนต่างจังหวัด เขาถูกล้อว่าไอ้ควาย เพราะตัวโตแต่ไม่สูง และแข็งแรง พวกเด็กลูกคนจีนในกรุงเทพที่สนิทๆ กัน ก็เรียกแจ็คว่าไอ้ควาย แจ็คก็ทำเหมือนโกรธแต่ไม่โกรธ เขาเป็นคนอารมณ์ดีอยู่อย่างนี้”
“เขาเป็นคนสนใจเรียน ที่อธิบายอย่างนี้ เพราะว่าผมแทบไม่เรียนเลย แต่ว่าแจ็คเรียนดี เขาเป็นคนสนใจเรียน แบ่งเวลาเรียนและทำกิจกรรมได้ดี ทำงานได้ดี”
ในคืนวันที่ 5 ตุลาคม 2519 ทั้งอนุวัตรและอธึกกิตอยู่ภายในธรรมศาสตร์ ช่วงเวลาที่เจ้าหน้าที่รัฐเริ่มระดมยิงเข้ามาในธรรมศาสตร์ ทั้งคนอยู่บริเวณหน้าตึกคณะบัญชี “มันยิงกราดเข้ามาจากด้านพิพิธภัณฑ์ ตรงมาที่หน้าตึกบัญชี กระสุนมาเต็มไปหมดเลย” อธึกกิตกล่าว
“เราพยายามทุบประตูตึกบัญชีเข้าไปเพื่อให้คนเข้าไปหลบ ไม่งั้นก็อาจจะโดนยิงกันเยอะกว่านี้ เพราะว่ามหาลัยปิดตึกหมด แจ็คก็เป็นคนหนึ่งที่พังประตู เขาเป็นคนตัวใหญ่ ค่อนข้างแข็งแรง พังครั้งแรกนี่กระแทกประตูไม่สำเร็จ ครั้งที่สองเขาก็พังได้ แต่เขาถูกยิงพอดี กระสุนเข้าที่ด้านขวา เขาร้องได้คำเดียวว่าถูกยิง”
“เขาไม่ได้เสียชีวิตทันที แต่ก็ไม่สามารถช่วยได้ เพื่อนตรงนั้นพาเขาไปส่งหน่วยแพทย์มหิดล แต่อาการหนักมาก แล้วไม่มีรถพยาบาลเลย ถูกปิดล้อมอยู่ เขาก็เสียชีวิต”
“ตอนนั้นผมก็อยู่แถวนั้น แต่ว่าไม่เห็นตอนที่เขาถูกยิง คือเขาเป็นเพื่อนสนิทเราใช่ไหม มันเจ็บปวดมากเพราะว่าเราโตมาด้วยกัน อยู่ด้วยกันทั้งหมดก็เกือบห้าปี ตั้งแต่สมัยเฮๆ ฮาๆ ด้วยกัน เอาหนังสือกำลังภายในไปนอนอ่านอยู่ที่บ้าน ที่วัด คือถ้าตอนนั้นเขาไม่พังประตู ก็คงมีคนตายมากกว่านั้น เข้าใจว่าผมก็เข้ามาในประตูนั้นแหละ คือเขาช่วยผมไว้เหมือนกัน”
หลังอนุวัตรเสียชีวิต ครอบครัวของอนุวัตรยังถูกทำร้ายจิตใจจากเพื่อนบ้านที่ด่าประณามว่า “ไม่มีเงินส่งลูกหรือไง ถึงให้ลูกไปรับเงินคอมมิวนิสต์” ในช่วงจัดงานศพ พี่น้องชุมนุมวรรณศิลป์ได้พิมพ์หนังสืองานศพไปให้ แต่ก็มีคนเตือนว่า “ไม่ดีนะ เดี๋ยวเขาจับเอา” หนังสืองานศพที่เหลืออยู่ที่บ้านจึงต้องเอาไปเผาทิ้งหมด “อะไรต่างๆ ที่เกี่ยวกับแจ๊คก็เผาทิ้งไปเยอะ” อธึกกิตกล่าว
วันที่สัมภาษณ์ 12 สิงหาคม 2559
สถานที่สัมภาษณ์ สำนักงาน Voice TV กรุงเทพฯ